ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ 

Στην Ιωάννα 

Θα πω τραγούδι σιγανό

για να σε νανουρίσει

με ύπνο ήσυχο, γλυκό

να σε αποκοιμήσει.

Με στρώμα χάδι και φιλί

ατάραχο κοιμήσου

σαν ένα όνειρο μακρύ

να είναι η ζωή σου.

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά

πάρε και το δικό μου¹

που το ‘χω σώμα και καρδιά

που το ‘χω θησαυρό μου 

και δώσ’ του χάρες διαλεχτές

την ομορφιά, τη γνώση

και πλούτη δώσ’ του αρετές

μ’ αυτές να μεγαλώσει.

Τη νύχτα κάνω προσευχή

να έχει την υγειά του,

οι πεθυμιές του σαν ευχή

ν΄απλώνονται μπροστά του.

Ήλιε που βγαίνεις την αυγή²

και τη ζωή μάς δίνεις

με φως ετούτο το παιδί

κάθε πρωί να ντύνεις.

Ξυπνάει σαν Αυγερινός

κοιμάται σαν την Πούλια.

Τα γέλια γίνονται ανθός

κι ολάνθιστα ζουμπούλια.

Κοράλλια του ‘χω απ’ το βυθό

της άνοιξης λουλούδια

και παραμύθια να του πω

παλιά κι άλλα καινούρια

και μουσικές του ουρανού

γλυκά να τραγουδάει,

τα χρώματα του φεγγαριού

για ρούχα να φοράει.

Μέσ’ στη φωλιά του το πουλί

καμμιά δεν έχει έγνοια

και στο δικό μου το παιδί

σεντόνια μεταξένια.

Το αγγελούδι μου φτερά

να ‘χει χρωματισμένα,

όλο τον κόσμο ν’ αγαπά

καρδιά μαλαματένια.

Θα πω τραγούδι σιγανό

για όλα τα παιδάκια

να το ‘χουν σκέπασμα ζεστό

στου ύπνου τα σοκάκια.

Θα πω τραγούδι σιγανό

να λένε οι μανάδες

που μεγαλώνουν με καημό

αγόρια και κυράδες.

1         Ύπνε που παίρνεις τα μωρά / πάρε και το δικό μου  

2         Ήλιε που βγαίνεις την αυγή  

οι στίχοι είναι παραδοσιακοί